Walczył w powstaniu styczniowym
na Litwie, co przypłacił ciężką katorgą w Wierchutorii za Uralem.
Zwolniony w 1869 roku przyjechał do Warszawy i zaczął uczyć się
malarstwa w Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona. Około 1873-75
studiował w Akademii monachijskiej w pracowni Alexandra Wagnera, potem
podróżował po Francji. Od 1878 roku stale mieszkał w Warszawie. Kazimierz Alchimowicz uważany był za jednego z ostatnich romantyków w malarstwie polskim. Był przedstawicielem pokolenia, na którym powstanie w 1863 roku pozostawiło niezatarty ślad. Pozostał wierny dotychczasowym tradycjom malarskim, zmiany w malarstwie europejskim nie miały na niego żadnego wpływu. Uprawiał wszelkie rodzaje malarstwa: na płótnie, na murze, zdobienie porcelany i fajansu. Modelował w glinie i rzeźbił w drewnie. Przywiązany do rodzinnej Wileńszczyzny tworzył akademickie kompozycje związane z historią Litwy, jej legendami i literaturą. Między innymi namalował 12 obrazów i cykl ilustracji opartych na poemacie "Pan Tadeusz" Adama Mickiewicza. Przez współczesnych mu ludzi uważany był za prawego człowieka i wypróbowanego polskiego patriotę. |
|
Nowości i uzupełnienia |
|