| Pochodził z rodziny
kupieckiej. Uczył się w warszawskiej szkole ojców
Pijarów. Sposobił się do zawodu kupca i zgodnie z wolą
ojca w 1820 roku wyjechał do Berlina, by tam pobierać
odpowiednie nauki. Wkrótce jednak zarzucił nauki
kupiectwa i znalazł się w berlińskiej Akademii Sztuk
Pięknych. W tym czasie zmarł ojciec artysty, a on
znalazł się w trudnym położeniu finansowym. Dzięki
uzyskanemu stypendium mógł kontynuować studia. W 1829
roku osiadł w Düsseldorfie, gdzie kontynuował studia na
Akademii będącej jedną z najlepszych szkół malarstwa
pejzażowego. Był uczniem wybitnego niemieckiego
pejzażysty Johanna Wilhelma Schirmera. Po skończeniu
studiów w 1836 roku dużo podróżował - jeździł do Tyrolu,
do Włoch, a także do Skandynawii. Jego obrazy chętnie
kupowano, m.in. do Danii, Norwegii, Anglii i Ameryki.
Pracował także dla króla pruskiego, malując obrazy do
wnętrz zamkowych. W Polsce swoje prace zaczął wystawiać w 1841 roku (nie licząc prac studenckich w 1828). Po dalszych podróżach (Litwa, Włochy) w 1848 roku osiadł w Warszawie, gdzie został nauczycielem "rysunku pejzażu" w Szkole Sztuk Pięknych. W 1856 r. po złożeniu egzaminu uzyskał nominację na starszego nauczyciela. Był świetnym pedagogiem, do jego uczniów należeli Wojciech Gerson, Franciszek Kostrzewski, Józef Szermentowski, Władysław Malecki. Wprowasził studia plenerowe, wyjeżdżając ze studentami w okolice podwarszawskie, a także dalej np. do Ojcowa. Malował wyłącznie krajobrazy - góry, lasy, strumienie, jeziora widziane podczas licznych podróży. |
|
|
Nowości i uzupełnienia |
|