Brat Aleksandra. Studiował
w Warszawie
w Klasie Rysunkowej i u Juliusza Kossaka oraz w Monachium (w akademii
sztuk
pięknych i w atelier F. Adama), gdzie przebywał od 1867. Był czołową
postacią
polskiego środowiska artystycznego tamże. Malował typowo polskie
pejzaże
oraz sceny figuralne w tle pejzażowym, sceny wojskowe (m.in.
powstańcze),
kostiumowe (z polowań w strojach z XVIII wieku) i obyczajowe z życia
małych
miasteczek polskich. Ważną grupę stanowią obrazy związane z tematyką powstania styczniowego, w których Gierymski (uczestnik walk) stworzył inną, niż Artur Grottger, wizję artystyczą, opartą na realnych przeżyciach i obserwacji. Maksymilian Gierymski zdobył szybko uznanie krytyki zagranicznej. Wywarł wpływ na kierunek rozwoju malarstwa polskiego, zwłaszcza na twórczość Józefa Chełmońskiego i Stanisława Witkiewicza (także na poglądy estetyczne) oraz brata, Aleksandra. Obrazy: Pogrzeb w małym miasteczku (1868), Patrol powstańczy (1872-73), wyjazdy i powroty z polowań (1871-72 i 1874). |
(Encyklopedia Powszechna PWN, Warszawa 1974)
|
Nowości i uzupełnienia |
M. Gierymski - str. 2 M. Gierymski - str. 3 |