| Teofil Kwiatkowski w latach
1825-1830 studiował na Uniwersytecie Warszawskim - uczył się u
Antoniego Brodowskiego i Antoniego Blanka. Od 1827 był też studentem i
stypendystą Instytutu Pedagogicznego. W stopniu podporucznika walczył w
powstaniu listopadowym, a po jego upadku przebywał na wygnaniu.. W 1932
roku przebywał w Avignionie, następnie osiadł w Paryżu, gdzie
kontynuował studia w prywatnych pracowniach malarskich. Od 1839
wystawiał w Salonach paryskich. Związany z emigracją polską
malował dla niej akwarele poświęcone powstaniu, sceny przypominające
szlachecką i rycerską przeszłość Polski, a także liczne portrety jej
przedstawicieli, jak Adama Mickiewicza i Fryderyka Chopina. Teofil Kwiatkowski był wybitnym pejzażystą. Przez cały czas pobytu we Francji szukał motywów pejzaży w różnych częściach kraju. W latach 30-tych malował widoki Normandii, 1840-45 - Prowansji i wybrzeża Morza Śródziemnego, od 1860 okolic Avallon w Burgundii. Malarstwo T. Kwiatkowskiego cechuje oryginalna faktura, nastrojowość wynikająca z subtelnego operowania kolorem i światłem, poetyka i romantyzm. |
|
|
Nowości i uzupełnienia |
|