W latach 1890-91 studiował
w warszawskiej Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona,
następnie w 1891-93 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych
u Izydora Jabłońskiego. Później kontynuował naukę w
Monachium (1893) i w Paryżu (1894). Następnie wrócił do
Monachium, ostatecznie w 1898 roku osiadł na dłużej w
Rzymie. Do Warszawy powrócił dopiero w 1921 roku. W
latach 1925-30 był profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk
Pięknych. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich
"Sztuka".
Początkowo malował niemal realistyczne kompozycje, jak Wieśniaczka z Kampanii (przed 1900). Później tworzył stylizowane pejzaże, portrety i kompozycje, którym wspólny był charakterystyczny dla secesji rys dekoracyjności i symbolizm. Współpracował z czasopismami, projektując okładki, winiety, inicjały, ilustracje i przerywniki. |
|
Nowości i uzupełnienia |
Edward Okuń - str. 1 Edward Okuń - str. 2 Edward Okuń - str. 3 Edward Okuń - str. 4 |