Malarstwem zajmował się głównie we wcześniejszym okresie życia. Malował krajobrazy, głównie zimowe i wiosenne o ciemnej gamie barwnej, często o charakterze epickim i symbolicznym. Pejzaże Ferdynanda Ruszczyca odznaczają się ekspresją, dramatyzmem i monumentalizmem form (Ziemia 1898).

   Zajmował się grafiką użytkową, przyczynił się do odrodzenia wileńskiego drukarstwa, sztuki pięknej książki i czasopisma. Był zasłużonym organizatorem życia kulturalno artystycznego. W latach 1910-32 współpracował z teatrami - projekty i dekoracje do 15 sztuk, m.in. Balladyny (1914) Słowackiego, Wesela (1910) i Nocy Listopadowej (1930) Wyspiańskiego.