Uczeń petersburskiej
Akademii sztuk
Pięknych, członek wielu akademii europejskich. Reprezentował akademicki
klasycyzm połączony z naturalizmem, tematykę swych dzieł czerpał z
antyku.
Malował monumentalne teatralnie ujęte kompozycje. W 1872 roku osiadł na
stałe w Rzymie. W 1879 roku ofiarował Krakowowi obraz Pochodnie
Nerona,
rozpoczynając tym kolekcję krakowskiego Muzeum Narodowego.
Główne dzieła: Pochodnie Nerona (1876), Wazon czy dziewczyna (1880), kurtyny dla Teatru im. Słowackiego w Krakowie (1896) i Teatru Wielkiego we Lwowie (1900). |
|
Nowości i uzupełnienia |
Henryk Siemiradzki - str. 2 |